2.1.2014
“Coğrafya Kaderdir!”
Modern historiyografinin, sosyolojinin ve iktisadın öncülerinden kabul edilen 14. yüzyıl düşünürü, devlet adamı ve tarihçisi İbn-i Haldun’un asırlar önce söylediği muhteşem bir sözdür bu. Asırlar öncesinden bugünü, bugünün çaresizliğini ve “mecburiyetini” anlatır. Fakat böyle mi olmalıdır? Değiştirmek mümkün değil midir?
Şanlıurfa’nın Viranşehir İlçesi’ne bağlı Gözler Köyü’nde yer alan Tiftil İlkokulu’nun öğretmenleri bize yardım çağrısı gönderdiğinde bu yardımlaşma işinin kocaman bir yardım kampanyasına dönüşeceğini hayal bile etmemiştik. Köyün öğretmeni Mehmet Ali Akgeyik bizimle temasa geçmeden önce öğrencilerden ihtiyaçlarını içeren bir liste hazırlamalarını istemiş. Onlar sadece ihtiyaçlarını değil, hayallerini de yazmışlar. “Belki olur!” demişler.
Onların hayallerini gerçekleştirmek için hepimiz var gücümüzle çalıştık. Velilerimizin gösterdiği duyarlılık, öğrencilerimizin kendi elleriyle hazırladıkları hediye paketleri, kolileri kendi elleriyle kamyona yüklemeleri, hediyelerin içine yazılan notlar, yılbaşı kartları, gösterilen bütün çabalar hayallerin gerçekleşmesi içindi. Herkesin sahiplendiği bu proje ile Viranşehir ve İstanbul arasında bir köprü kurduk.
Hediyelerimizi teslim etmek için Şanlıurfa’ya giderken bizim de biraz “önyargıyla” baktığımız bir Şanlıurfa fikri aklımızın bir köşesine yerleşmişti. Ancak daha uçağımız inmeden önyargılarımızın yavaş yavaş silindiğini hissettik.
Şanlıurfa civarı havadan bakıldığında uçsuz bucaksız topraklara sahip. Viranşehir Şanlıurfa-Mardin karayolunun tam ortasında. Gerçekten buram buram tarih kokan bir yer. Tozu dumanı meşhur... Bizi bekleyen köy ise Viranşehir’den 40 kilometre ötede yer alan Gözler Köyü eski adı ile Tiftil Köyü.
Tiftil köyü sakinleri bizi güler yüzle karşıladılar. Tiftil İlkokulu’nda okuyan öğrenciler için hazırladığımız hediyeleri indirirken tüm köy halkı bize yardım etti. Köydeki çocukların yüzündeki samimiyeti hemen görebiliyorsunuz. Zaten yabancı olduğunuz için size doğru bakıp gülümseyen gözlerden kendinizi alamıyorsunuz. Konuşmak ve sizi tanımak için gözünüzün içine bakıyorlar. Ancak rahatsız etmeden ve çoğunlukla mahcup bir tavırla… Hediyelerini açarken, mektuplarını okurken yüzlerindeki ifadeyi gördüğümüzde, bu köprüyü iyi ki kurmuşuz, demekten kendimizi alamadık.
Bu köprünün kurulması için büyük çaba sarf edip bizimle iletişime geçen Tiftil İlköğretim Köyü öğretmenlerine, bu projeye büyük heveslerle ve umutlarla katılan herkese hepimizin bir teşekkür borcu var.
İbn-i Haldun’un “Coğrafya Kaderdir!” sözünün “zorunlu kabulleniş” içerdiğinin farkındayız ama bu durumu değiştirebilecek güçte olduğumuzu da biliyoruz. Çünkü bu çocuklar geleceğin yetişkinleri olacak. Şu anda bir kaktüs misali dikenle büyüyorlar, yoklukla büyüyorlar oysa onlara el uzatmak kalıcı çözümler bulmak ve uygulamak o çocukları geleceğin barış güvercinleri yapabilir.